Wat Game of Thrones ons vertelt over de toekomst van HR
10 juni 2015Populaire TV-programma’s vertellen ons veel over de ontwikkelingen in HR. Waar Derrick en Colombo de moeilijkste zaken oplosten met hun onderbuik gevoel en vermogen om mensen te lezen zien we sinds 2000 vooral, wat ik maar noem, ‘evidence-based’ series. In CSI (en alle spin-offs), Bones en Numb3rs worden moeilijke zaken opgelost op basis van hard bewijs. Onderzoeken en analyseren. Dan maakt het onderbuik gevoel of het lezen van mensen – althans zonder wetenschappelijke basis – niet meer uit. De waarheid blijkt uit de feiten.
Volgens mij zijn we niet toevallig in het nieuwe millenium steeds meer bezig met evidence-based HRM. Geïnspireerd door het artikel van Huselid uit 1995 ‘The impact of human resource management practices on turnover, productivity, and corporate financial performance’ in de Academy of Management Journal hebben we het vooral over het aantonen van de toegevoegde waarde van HRM. Dit heeft zich het afgelopen decennium vertaald naar ken- en stuurgetallen, benchmarking, business cases, HR analytics en social control.
Hoewel deze series nog steeds kijkers trekken zien we een nieuwe trend op TV: series waarin het gaat over de streken van op ego en macht gerichte figuren. Immens populaire series zoals House of Cards, Borgen en Game of Thrones gaan vooral om het spelen van het (politieke) spel om jezelf vooruit te helpen. Soms uit bewonderenswaardige overtuigingen, vaker om persoonlijke belangen.
Wat betekent dit voor de ontwikkelrichting van HR? Misschien dat HR eindelijk het spel gaat spelen, vanuit de overtuiging dat ze het beste zijn wat de organisatie ooit is overkomen. Door te investeren in visie, overtuigingskracht en lef.